Jak wiadomo dłużnik zobowiązany jest świadczyć swojemu wierzycielowi. Może się jednak stać, że dłużnik nie będzie w stanie świadczyć. Zastaw gwarantuje, że roszczenie zostanie spełnione. Wyróżniamy zastaw zwykły i zestaw rejestrowy. Zastaw na rzeczach ruchomych jest w praktyce rzadko stosowany przez konieczność przeniesienia posiadania, co wiąże się z brakiem możliwości używania rzeczy przez jej właściciela. Od wielu lat w polskim prawie istnieje zastaw rejestrowy.
Cechą różniącą zastaw rejestrowy od zwykłego jest fakt, że dla powstania tego zastawu nie jest koniecznością wydawanie zastawionej rzeczy we władanie zastawnikowi. Oprócz tego możliwe jest w przypadku zastawu rejestrowego stosowanie środków innych niż egzekucja.
Zestaw rejestrowy jest to ograniczone prawo rzeczowe. Zabezpiecza wierzytelność w przedmiocie środków ruchomych i zbywalnych praw majątkowych. Należy wiedzieć, iż nie należy zabezpieczyć zastawem nieruchomości – od tego jest hipoteka, podobna do zastawu. Wierzyciel ma uprawnienia do zaspokojenia się z rzeczy obciążonej zastawem bez względu na to czyją ta rzecz jest własnością. Zastaw rejestrowy wymaga podpisania umowy zastawniczej pomiędzy zastawnikiem a zastawcą i wpisu do rejestru zastawów prowadzonego przez sądy.
Zastaw rejestrowy został wprowadzony w 1998 r. na mocy ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów .Jest wykorzystywany w celu zabezpieczenia wierzytelności państwowych osób prawnych, krajowych i zagranicznych banków a także krajowych podmiotów gospodarczych. Rzeczy obciążone zastawem rejestrowym oraz papiery wartościowe lub też inne dokumenty dotyczące praw obciążonych mogą być pozostawione w posiadaniu zastawcy a także osoby trzeciej wskazanej w umowie. Jeżeli zastawca korzysta z przedmiotu zastawu, jest on zobowiązany do dbania o zachowanie go w stanie nie gorszym niż w chwili przekazania zastawu, jest także zobowiązany do wyznaczenia terminu przeglądu i sprawdzenia przedmiotu.